فناوری اطلاعات

فناوری اطلاعات بسیار از علم رایانه وسیع تر (و مبهم تر) است. این اصطلاح در دهه ۱۹۹۰ جایگزین اصطلاحات پردازش داده ها و سیستم های اطلاعات مدیریت شد که در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹60 بسیار رایج بودند. فناوری اطلاعات معمولاً به تولید و پردازش و نگهداری و توزیع اطلاعات در موسسات بزرگ اشاره دارد.

دانش فناوری اطلاعات و رایانه با هم فرق می کنند، البته در موارد زیادی با هم اشتراک دارند. اگر علم رایانه را مشابه مهندسی مکانیک بگیریم، فناوری اطلاعات مشابه صنعت حمل و نقل است. در صنعت حمل و نقل، خودرو و راه آهن و هواپیما و کشتی داریم. همه این ها را مهندسان مکانیک طرح می کنند. در عین حال در صنعت حمل و نقل مسائل مربوط به مدیریت ناوگان و مدیریت ترافیک و تعیین استراتژی حمل و نقل در سطح شرکت و شهر و کشور مطرح است که ربط مستقیمی به مهندسی مکانیک ندارد.

 

اجزای فناوری اطلاعات

فناوری اطلاعات متشكل از چهار عنصر اصلی (انسان، سازوكار، ابزار، ساختار) است، به طوری كه در این فناوری، اطلاعات از طریق زنجیره ارزشی كه از بهم پیوستن این عناصر ایجاد می شود جریان یافته و پیوسته تعالی و تكامل سازمان را فراراه خود قرار می دهد:

·         انسان: منابع انسانی، مفاهیم و اندیشه، نوآوری

·          سازو كار: قوانین، مقررات و روشها، سازوكارهای بهبود و رشد، سازوكارهای ارزش گذاری و مالی

·          ابزار: نرم افزار، سخت افزار، شبكه و ارتباطات

·          ساختار: سازمانی، فراسازمانی مرتبط، جهانی

زمینه های فناوری اطلاعات

امروزه معنای اصطلاح «فناوری اطلاعات» بسیار وسیع شده است و بسیاری از جنبه های محاسباتی و فناوری را دربر می گیرد و نسبت به قبل شناخت این اصطلاح آسان تر شده است. چتر فناوری اطلاعات تقریباً بزرگ است و بسیاری از زمینه ها را پوشش می دهد. متخصصین فناوری اطلاعات وظایف متنوعی دارد، از نصب برنامه های کاربردی تا طراحی شبکه های پیچیده رایانه ای و پایگاه داده های اطلاعاتی. چندی از زمینه های فعالیت متخصصین فناوری اطلاعات می تواند موارد زیر باشند:

·         مدیریت اطلاعات

·         پیاده سازی شبکه های رایانه ای

·         مهندسی رایانه

·         طراحی سیستم های پایگاه داده

·         مدیریت سیستم های اطلاعاتی

·         سیستم های اطلاعاتی مدیریت

·         مدیریت سیستم ها

 چرا مدیریت فناوری؟

 1-    سرعت تغییر فناوری

تغییرات تکنولوژیک آن قدر گسترده و بزرگ بوده است که افراد و اغلب موسسات به سختی می توانند آن را دنبال کنند.کشورها ، صنایع و افراد می باید برای عقب نماندن از تغییرات فناوری و مهار کردن فناوری قابلیت های خود را افزایش دهند. با افزایش سرعت تغییر در فناوری مدیران موفق آن مدیرانی هستندکه از تغییرات به نفع سازمان خود استفاده می کنند. نقش یک مدیر در محیط تکنولوژیکی قابل پیش بینی و نسبتاً با ثبات بهینه کردن نحوه استفاده از منابع موجود است. در یک محیط پویای تغییر سریع تکنولوژیک وظایف مدیر فراتر از مدیریت منابع جدید است . و او باید بتواند هم فناوری و هم خلاقیت را مدیریت کند.

 2-    دامنه تغییر

به دنبال سرعت بالای تغییر تکنولوژیک رفتار بازار نیز تغییر کرده است.کالاهای امروزی برای تامین نیازها و تقاضاهای خاص مشتری تولید می شوند. چنین مسئله تجملی به لطف پیشرفت های تکنولوژیک میسر و قابل دستیابی شده است.